Een vrij onbekende meester in de geschiedenis van taijiquan is Wu Yuxiang. Nochtans heeft deze man, samen met zijn twee broers,  een niet te onderschatten rol gespeeld in de ontwikkeling van taiji. Zonder hem zou Yang Luchan het nooit zover geschopt hebben, was zijn kunst nooit doorgedrongen tot de elite in Beijing en zouden wij nu waarschijnlijk niet eens weten wat taijiquan juist inhield. Er zou overigens ook geen Wu-, Wuu- of Sunstijl bestaan. Hoe dit komt en welk rol Wu Yuxiang hier juist in speelde kunnen jullie lezen in nummer 14 van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift.

Voor het tweede nummer van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, stuurde ik een artikel in over peng, lü, ji en an, de vier basistechnieken die mij nauw aan het hart liggen. Wie mijn lessen volgt weet dit al want ik vind het zo belangrijk dat elke beoefenaar deze verschillende vormen van kracht-energie goed begrijpt dat ik er moeilijk kan over zwijgen. Dit artikel start vanuit de klassieke teksten om zo tot een beter begrip te komen.

Toegeschreven aan Wang Zhong Yue

Vertaling en bewerking: Marc Heyvaert - Studiecentrum voor Tai Ji

Taiji (het grote uiterste) werd geboren uit Wuji (zonder uitersten) en is de moeder van Yin en Yang. Is er beweging dan gaat zij uiteen, bij rust komt zij samen.

Niet-actie is wuji, actie is taiji. Wanneer qi in de ruimte beweegt wordt taiji geboren en ontstaat er yin en yang. Deze regels geven de essentie weer van de Daoïstische kosmologie en filosofie. Het beeld dat geschetst wordt is er een van een dynamisch systeem, onderhevig aan veranderingen die opgewekt worden door externe factoren.

Eenmaal in beweging ben je licht in lichaam en geest. Alles moet met elkaar verbonden zijn.

Alles moet één zijn, alle delen van je lichaam en je geest bewegen samen als één geheel, met perfecte coördinatie en synchronisatie. Taijiquan gaat niet over het bewegen van één arm of één been. Wanneer iets beweegt, beweegt alles. Bij het lopen van de vorm gebruik je geen brute kracht, maak je geen bruuske bewegingen. Alles is soepel en licht en je streeft naar één continue stroom van qi.

Bij Taijiquan is de mondelinge overlevering steeds zeer belangrijk geweest. Het weinige dat in de 18e en 19e eeuw aan papier werd toevertrouwd bestond vaak uit teksten in liedvorm, cryptisch en met zeer geconcentreerde inhoud. Vanuit de orale traditie is dit te begrijpen. Deze teksten dienden enkel als geheugensteun en aanvulling op wat de meester onderwees. Daarnaast is het traditionele klassieke Chinees een vrij compacte taal, waar verwijzingen naar klassieke teksten, e.d. bepalend kunnen zijn voor de inhoud.