september 2016

Graden in taijiquan

In maart 2013 verscheen het eerste nummer van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, en daarin werd een eerste artikel van mij aanvaard. In Graden in taijiquan geef ik een overzicht van het Chinese duanwei systeem dat toelaat beoefenaars van chinese krijgskunsten (wushu) te klasseren volgens niveau. 

Dit systeem is onder sommige beoefenaars wat controversieel omdat het tegen de traditie in zou gaan maar ik stel vast dat het in China onder de meeste meesters wel aanvaard wordt. In dit artikel leg ik uit hoe het systeem in elkaar zit en wat het nut ervan kan zijn.

Peng, lü, ji en an, de basis van taijiquan

Voor het tweede nummer van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, stuurde ik een artikel in over peng, lü, ji en an, de vier basistechnieken die mij nauw aan het hart liggen. Wie mijn lessen volgt weet dit al want ik vind het zo belangrijk dat elke beoefenaar deze verschillende vormen van kracht-energie goed begrijpt dat ik er moeilijk kan over zwijgen. Dit artikel start vanuit de klassieke teksten om zo tot een beter begrip te komen.

 

De geschiedenis van taijiquan

Voor het derde nummer van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, stuurde ik een artikel in over de geschiedenis van taijiquan. Het hele mythische verhaal over het ontstaan van taiji ergens in de bergen onder de daoïstische monniken kon mij nooit echt boeien. Mooi verhaal, dat wel, maar zo onwaarschijnlijk. Van daaruit groeide mijn persoonlijke interesse voor de geschiedenis van taijiquan en vooral voor de vele imaginaire zijwegen die sommigen aan deze geschiedenis hadden toegevoegd.

In dit artikel ga ik dieper in op een paar van de meer hekele punten en ik maak daarbij gebruik van de doctoraatsthesis van Zhang Gehao (Invented Tradition and Translated Practices: The Career of Tai Chi in China and the West).

De poëtische dimensie van taijiquan

Taijiquan is een krijgskunst. Alle technieken en posities zijn bedoeld om je lichaam en geest te trainen zodat je kan weerstaan aan een aanval en jezelf kan verdedigen. Maar taijiquan is ook sierlijk, vele mensen vinden het niet alleen fascinerend om naar te kijken maar ook mooi. Als beoefenaar zelf kan je veel plezier halen uit het besef dat je niet alleen functioneel bezig bent je lichaam te trainen maar dat je er ook iets moois van maakt.

Tien eenvoudige ademhalingsoefeningen

Voor het vijfde nummer van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, lanceerden Dirk Jan en Connie, de twee redacteurs van het tijdschrift een oproep om iets te doen rond de lente. Ik ging daar op in door een artikel te schrijven over een super eenvoudige reeks Qigong oefeningen, die ik gewoon Tien eenvoudige ademhalingsoefeningen noemde. Super gemakkelijk aan te leren en bij uitstek geschikt om op een vroege ochtend in de lent of zomer in je tuin of in een park, uit te voeren.

Taiji meesters: Yang Chengfu

Tijdens het Taiji-festival in Utrecht in 2013 ontmoette ik Dirk Jan en Connie, de twee redacteuren van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, en ik engageerde mij om voor TQT een reeks te schrijven over de grote taiji-meesters. Ik zag het als een perfect excuus mijn interesse in de geschiedenis van taijiquan nog wat aan te wakkeren. Ik beschik over heel wat bronmateriaal, het interessantste deel ervan in het Chinees en dus zou het een hele uitdaging worden om dit ook te gebruiken en zo misschien wat nieuwe elementen te kunnen aanbrengen.

Taiji meesters: Sun Lutang

Deel 2 van mijn reeks over de oude taijiquan meesters in TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, gaat over Sun Lutang. Deze man was bijzonder getalenteerd en was een meester in bagua en xingyi voor hij in contact kwam met taijiquan. Dat contact was overigens te wijten aan puur toeval, een ontmoeting met een andere meester die plots ziek geworden was en door Sun werd verzorgd. Zonder dit toeval was er nooit sprake geweest van Sun stijl en had Sun Lutang nooit de werken geschreven die de reputatie van taijiquan als krijgskunst vestigden.

Waarom taolu wedstrijden belangrijk zijn

In nummer 7 van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, werd ook nog een tweede artikel van mij gepubliceerd. In Waarom taolu wedstrijden belangrijk zijn breek ik een lans voor deelname aan kampioenschappen taolu of stijl. Het gaat daarbij immers niet alleen om winnen, om de eerste te zijn, maar vooral om iets neer te zetten dat je helpt een betere taiji-beoefenaar te worden. Ik vertrek in dit artikel van mijn persoonlijke ervaring met recente wedstrijden in China waar deze kampioenschappen zeer populair zijn en vele deelnemers aantrekken, in tegenstelling tot de kampioenschappen in Europa.

Taiji meesters: Chen Fake

Chen Fake was de beste krijgskunstenaar uit het Chen dorp, Chenjiagou, in de periode na de val van het Chinese keizerrijk. In die tijd waren de inwoners van Chenjiagou vooral bezig met overleven en de Chen familie handelde in geneeskrachtige kruiden die ook naar Beijing werden uitgevoerd. Daar groeide de populariteit van taijiquan zienderogen en de mensen wisten dat de oorsprong van de taijiquan die zij kenden (Yangstijl een een prille Wustijl) in Chenjiagou lag.

Taiji meesters: Zheng Manqing

In het tiende nummer van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, neem ik na een nummer onderbreking, de draad terug op met de reeks taiji meesters en een biografie van Zheng Manqing. Deze iconische figuur was een van de eerste Chinezen die vrijuit taijiquan onderwees aan buitenlanders. De setting is New York en op een paar jaar tijd heeft Zheng, of de professor zoals hij vaak genoemd wordt, een hele schare volgelingen. 

 

Pagina's