oktober 2016

Taiji meesters: Dong Yingjie

In nummer 12 van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, schreef ik over een minder bekende taiji meester, Dong Yingjie (in Wade Giles schrijfwijze: Tung Ying Chieh). Dong leerde eerste de echte oude Yangstijl van Li Zengkui maar omstreeks 1926 werd hij een leerling van Yang Chengfu in Beijing. Toen Yang naar Shanghai verhuisde en van daaruit naar vele steden in het zuiden van China trok was Dong één van de leerlingen die hem volgde en bijstond in zijn lessen.

Taiji meesters: Wu Yuxiang

Een vrij onbekende meester in de geschiedenis van taijiquan is Wu Yuxiang. Nochtans heeft deze man, samen met zijn twee broers,  een niet te onderschatten rol gespeeld in de ontwikkeling van taiji. Zonder hem zou Yang Luchan het nooit zover geschopt hebben, was zijn kunst nooit doorgedrongen tot de elite in Beijing en zouden wij nu waarschijnlijk niet eens weten wat taijiquan juist inhield. Er zou overigens ook geen Wu-, Wuu- of Sunstijl bestaan. Hoe dit komt en welk rol Wu Yuxiang hier juist in speelde kunnen jullie lezen in nummer 14 van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift.

Taiji meesters: Wu Quanyu en Wu Jianquan

Als laatste artikel in de reeks Taiji meesters in TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, krijgen jullie niet één maar twee meesters voorgeschoteld. De Wu's (uitgesproken met de 2e toon, licht stijgend, en niet met de derde toon, eerst dalend en dan stijgend, zoals bij Wu Yuxiang) waren geen Han-Chinezen maar wel Manchu's, het noordelijke volk dat de Ming-dynastie in 1644 onder de voet had gelopen. Zij behoorden tot de keizerlijke garde en kregen les van Yang Luchan en zijn zoon Yang Banhou. Daaruit ontstond een sterke relatie tussen de beide families. Uiteindelijk evolueerde de taijiquan van de Wu's tot een aparte stijl.