De traditionele Yangstijl bevat alle oorspronkelijke elementen van taijiquan zoals deze door de Yang familie werd onderwezen. Vandaag beoefenen vele mensen de deze traditionele stijl en een korte zoektocht op Youtube maakt algauw duidelijk dat er vele verschillende varianten en substijlen bestaan en ook dat de kwaliteit niet altijd even hoog is. Hoe kan dit?

Het probleem is er een van verwatering. Niet iedere leerling kreeg voldoende lang onderricht van zijn meester. Vele meesters waren in de loop van de jaren 1920 - 1930 voortdurend op rondreis door China en ze gaven op vele plaatsen les. In die periode was er een echte revival van de krijgskunsten aan de gang in China. Maar het was ook een periode van vele strubbelingen, opstanden en een halve burgeroorlog. Tegen het midden van de jaren 1930 begon de Sino-Japanse oorlog en zo werd ook China meegetrokken in de Tweede Wereldoorlog. Ook daarna bleef de onrust verder duren tot in 1950 wanneer de Chinese Volksrepubliek werd opgericht. Tegen die achtergrond was er niet altijd de continuïteit die nodig is voor een compleet en waardevol onderricht. Zo kwam het dat de competenties van de lesgevers zeer sterk kon verschillen. Het waren zeker niet allemaal meesters die les gaven en zo ging de kwaliteit er vaak op achteruit.

Alhoewel ik in 1986 begon met traditionele Yangstijl (in de lijn van Zheng Manqing) schakelde ik vrij snel over naar de moderne variant. De goesting om ook de traditionele stijl(en) te doorgronden bleef echter wel. Alleen heb ik mijzelf al die jaren voorgenomen om dit te doen onder een competente leraar die in een lijn zit die zeer nauw aanleunt bij de Yang familie. Ik meen die nu gevonden te hebben in Zhao Youbin.

Marc