In zijn boek Taijiquan somt Li Deyin 10 aandachtspunten op voor wie taijiquan beoefent. Het zijn niet dezelfde punten als die van Yang Chengfu, alhoewel er veel overeenkomsten zijn. Li Deyin geeft vooral aanwijzingen over de houding van het lichaam van de beoefenaar en geeft aan wat wel en wat niet hoort bij het beoefenen van taijiquan. De titels zijn zo letterlijk mogelijk vertaald uit het Chinees zodat je als lezer een idee krijgt van de compacte en soms moeilijk te begrijpen stijl van deze 4-karakter titels die zo vaak gebruikt worden om in taijiquan- en qigongroutines de posities te benoemen.

In China is er een rijke traditie van krijgskunsten. Er zijn tot op dit ogenblik 129 verschillende unieke stijlen beschreven die elk een eigen oorsprong, strategie en trainingsmethodiek hebben. Taijiquan is één van de belangrijkste krijgskunsten in China wanneer je kijkt naar het aantal beoefenaars.

Het valt moeilijk te begrijpen hoe taijiquan kan verwant zijn met de andere krijgskunsten. In feite kent elke Chinese krijgskunst technieken van aanval en verdediging, hard en zacht zijn, vorderen en terugtrekken, vol en leeg zijn. Een succesvol krijgskunstenaar kan de situatie waar hij voorstaat correct inschatten en heel snel en gepast reageren met de juiste strategie. Deze strategieën worden ook vaak in bloemrijke taal omschreven.