Chen Fake was de beste krijgskunstenaar uit het Chen dorp, Chenjiagou, in de periode na de val van het Chinese keizerrijk. In die tijd waren de inwoners van Chenjiagou vooral bezig met overleven en de Chen familie handelde in geneeskrachtige kruiden die ook naar Beijing werden uitgevoerd. Daar groeide de populariteit van taijiquan zienderogen en de mensen wisten dat de oorsprong van de taijiquan die zij kenden (Yangstijl een een prille Wustijl) in Chenjiagou lag.

In nummer 7 van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, werd ook nog een tweede artikel van mij gepubliceerd. In Waarom taolu wedstrijden belangrijk zijn breek ik een lans voor deelname aan kampioenschappen taolu of stijl. Het gaat daarbij immers niet alleen om winnen, om de eerste te zijn, maar vooral om iets neer te zetten dat je helpt een betere taiji-beoefenaar te worden. Ik vertrek in dit artikel van mijn persoonlijke ervaring met recente wedstrijden in China waar deze kampioenschappen zeer populair zijn en vele deelnemers aantrekken, in tegenstelling tot de kampioenschappen in Europa.

Deel 2 van mijn reeks over de oude taijiquan meesters in TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, gaat over Sun Lutang. Deze man was bijzonder getalenteerd en was een meester in bagua en xingyi voor hij in contact kwam met taijiquan. Dat contact was overigens te wijten aan puur toeval, een ontmoeting met een andere meester die plots ziek geworden was en door Sun werd verzorgd. Zonder dit toeval was er nooit sprake geweest van Sun stijl en had Sun Lutang nooit de werken geschreven die de reputatie van taijiquan als krijgskunst vestigden.

Tijdens het Taiji-festival in Utrecht in 2013 ontmoette ik Dirk Jan en Connie, de twee redacteuren van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, en ik engageerde mij om voor TQT een reeks te schrijven over de grote taiji-meesters. Ik zag het als een perfect excuus mijn interesse in de geschiedenis van taijiquan nog wat aan te wakkeren. Ik beschik over heel wat bronmateriaal, het interessantste deel ervan in het Chinees en dus zou het een hele uitdaging worden om dit ook te gebruiken en zo misschien wat nieuwe elementen te kunnen aanbrengen.

Voor het vijfde nummer van TQT, het Taijiquan en Qigong Tijdschrift, lanceerden Dirk Jan en Connie, de twee redacteurs van het tijdschrift een oproep om iets te doen rond de lente. Ik ging daar op in door een artikel te schrijven over een super eenvoudige reeks Qigong oefeningen, die ik gewoon Tien eenvoudige ademhalingsoefeningen noemde. Super gemakkelijk aan te leren en bij uitstek geschikt om op een vroege ochtend in de lent of zomer in je tuin of in een park, uit te voeren.

Taijiquan is een krijgskunst. Alle technieken en posities zijn bedoeld om je lichaam en geest te trainen zodat je kan weerstaan aan een aanval en jezelf kan verdedigen. Maar taijiquan is ook sierlijk, vele mensen vinden het niet alleen fascinerend om naar te kijken maar ook mooi. Als beoefenaar zelf kan je veel plezier halen uit het besef dat je niet alleen functioneel bezig bent je lichaam te trainen maar dat je er ook iets moois van maakt.