Daoyin 导引(ook Tao Yin geschreven) betekent letterlijk leiden en buigen en is een traditionele Chinese vorm van gymnastiek. Daoyin oefeningen bestaan meestal uit een combinatie van bewegings-, stretching- en ademhalingsoefeningen. De vroegste vormen van Daoyin ontstonden tijdens de Han-dynastie (206 v.Chr. tot 8 na Chr.) en ze werden beschouwd als een methode om gezond te blijven en langer te leven. Daoyin wordt soms ook Yangsheng 养生 genoemd, wat letterlijk "het leven voeden" betekent.

De Daoyin Tu (midden 2e eeuw v.Chr.) werd ontdekt in het graf van Mawangdui 马王堆(in de omgeving van Changsha, provincie Hunan). Deze prent bestaat uit vierenveertig kleurenillustraties van menselijke figuren die oefeningen doen met de bijbehorende bijschriften. De prent toont verschillende houdingen die gericht zijn op het genezen van bepaalde ziekten. De Yin Shu, gedateerd rond 186 v.Chr., is een manuscript dat nabij Zhangjiashan 张家山 (Jiangling, provincie Hubei)ontdekt werd. Dit manuscript bevat geen illustraties, alleen tekst. In het tweede deel ervan worden een honderdtal Daoyin oefeningen beschreven.

De vroegste verwijzing naar daoïstische Daoyin vinden wij in hoofdstuk vijftien van de Zhuangzi 庄子(Het boek van Meester Zhuang), dat deel uitmaakt van de zogenaamde Uiterlijke Geschriften. Dit boek dateert uit dezelfde periode als de Daoyin Tu en de Yin Shu.

In het daoïsme van latere tijden werd Daoyin mee opgenomen in het corpus van oefeningen die erop gericht waren de gezondheid te verbeteren en het leven te verlengen. Daoyin oefeningen werden in deze context gezien als de basis voor meer complexe routines. Een beroemd voorbeeld zijn de zittende Acht Brokaat oefeningen (baduanjin 八段锦).Dit was een reeks van acht zittende posities, een mix van reinigende oefeningen, stretching, meditatie en devotie die moesten dienen om de beoefenaar voor te bereiden op de praktijken van interne alchemie. Deze reeks oefeningen mag niet verward worden met de staande reeks Acht Brokaat oefeningen die van pas veel later ontstond.

Deze soorten zittende Daoyin oefeningen, zoals ook de Vierentwintig Knopen Zittende methode (ershisi qi zuogong 二十四气坐功), werden vooral populair in Daoïstische kringen tijdens de late Ming-(1368-1644) en de Qing (1644-1911) dynastieën.

Ze zijn gedocumenteerd in teksten zoals de  Neiwai Gong Tu Shuo 内外功图说 (geïllustreerde instructies op interne en externe oefeningen) en Chifeng Sui 赤凤髓 (merg van de Crimson Phoenix). Merk op dat de meeste van deze oefeningen in zithouding worden uitgevoerd en bedoeld waren als aanvulling op meditatie.

De hedendaagse Daoyin oefeningen mogen dan wel terug te voeren zijn op deze oude praktijken maar ze zijn toch van recentere datum. De Daoyin sets die wij kennen werden in de moderne tijden samengesteld ofwel vanuit de inzichten in de methoden van de Traditionele Chinese Geneeskunde ofwel als reconstructies van vroegere routines.

Artikel gebaseerd op Daoyin (http://www.daoistcenter.org/daoyin.html)

Vertaling en bewerking door Marc Heyvaert