Hart in het Chinees is 心 (xīn in het pinyin, het semi-fonetisch systeem waarmee je ook Chinees kan schrijven).  Je spreekt het uit als het engelse sin maar wel in de eerste toon, dus met een aangehouden, iets langere i-klank op dezelfde toonhoogte. In een later artikel zal ik  ingaan op de manier waarop Chinees wordt uitgesproken maar onthoud alvast dat x in het pinyin als s wordt uitgesproken.

Dit karakter voor hart evolueerde van een pictogram dat een hart voorstelde tot een meer abstracte vorm van slechts vier penseelstreken. De betekenis is ook iets ruimer dan in het Nederlands. In het woordenboek staan opgelijst: hart, geest, emotie, gedachten, intelligentie, ziel, intentie, centrum, kern, midden.

Deng Ming Dao schrijft hierover in Everyday Dao (mijn eigen vertaling)

In de vroegste tijden maakte men geen onderscheid tussen hart en geest/denken. In de oude geschriften zijn dit synomiemen. Dit punt kan niet genoeg benadrukt worden, en je zal de klassieke geschriften honderd keer beter begrijpen wanneer je weet dat hart en geest als één werden beschouwd. 

De klassieke denkers maakten geen onderscheid tussen geest en lichaam, ze maakten geen onderscheid tussen denken en emotie. Ze maakten geen onderscheid tussen idee en actie. Ze maakten geen onderscheid tussen logisch denken en intuitie. Door geest en hart als synoniem van elkaar te zien, vermeden ze duizend filosofische problemen. 

Ons denken wordt beïnvloed door onze taal en omgekeerd. Begrijpen hoe een cultuur in elkaar zit onmogelijk zonder je ook te verdiepen in de taal van die cultuur. Taijiquan is diep verweven met de Chinese cultuur en door even stil te staan bij een karakter als 心/xīn  kan je de taiji-principes beter begrijpen. Als je vertrekt van het idee dat je hart belangrijk is voor het functioneren van je lichaam en dus een centrale en noodzakelijke functie heeft dan besef je ook dat alles vanuit je hart ontstaat en door hart kan voorgesteld worden. Rust of opwinding, zorgen of geluk, denken of voelen, droom of werkelijkheid, ratio of passie, ... het zijn niet alleen tegengestelden van elkaar maar ook verschillende uitingen van hetzelfde idee.

Wanneer we taijiquan oefenen dan gaan we hiermee aan de slag en brengen we kalmte in onszelf door de balans tussen deze uitersten te herstellen. Soms is dat door even de zaken die ons bezig houden te vergeten of op een laag pitje te zetten, op ander momenten is het een manier om ons uit een lichamelijke passiviteit te weg te halen en ons lichaam te activeren. Wat ook je begintoestand is, je gaat na een sessie taiji of qigong vaak het gevoel krijgen dat je naar je centrum, je midden, je hart bent teruggekeerd.