Donderdag was mijn laatste trainingsdag in Xi'an. Het was genoeg geweest. De eerste keer dat ik hier kwam was er alleen in de voormiddag les, van 8 tot 11 uur maar nu was bijna de hele dag in de school van Zhao geweest. Samen met mijn Japanse studiegenoot maakten we snel vorderingen met de zwaardvorm en tegen woensdag zat die eigenlijk al goed. Donderdag heeft Zhao ons dan nog een paar uur gecoached en de laatste verbeteringen aangebracht, na afloop leek hij in elk geval tevreden. En dat was ik zelf ook wel.

Vrijdag wou ik nog een dag voor mezelf, rustig in Xi'an rondkuieren. Rustig want sinds donderdag speelt ook de verrekking in mijn kuitspier die ik kort voor mijn vertrek opliep mij opnieuw parten. Snel stappen zat er niet in, maar ik wandelde die dag toch een 10-tal km bij elkaar.

De oude binnenstad van Xi'an is omgeven door een brede stenen stadswal én een slotgracht ervoor. Die muur is op zich al een bijzonder gegeven: bijna 14 km lang en zo gebouwd dat er bovenop een 20-tal mannen naast elkaar kunnen op lopen. Je kan de hele stad rondwandelen, bovenop de muur (je kan daar overigens ook fietsen huren), aan de binnenzijde van de muur of aan de buitenkant. Dat laatste is echt wel leuk want zowat de hele ruimte tussen de muur en de slotgracht werd als park ingericht. Met alles erop en eraan: bomen en struiken, graspartijen, pleintjes, zachte muziek uit verborgen luidsprekers, toiletten om de 500 meter, pingpong tafels, sportveldjes voor badmington,enz. 

Vooral 's morgens en 's avonds krioelt het er van de mensen. Er wordt dan gezongen en gedanst, aan sport gedaan, mannen lopen rond met vogelkooien die dan in de bomen worden gehangen, er wordt gepraat en gelachen, en ja, je ziet ook nog wel wat groepen taijiquan beoefenen.

Het was al laat in de voormiddag en er liepen niet zoveel mensen meer rond. Tijd dus voor een ander fenomeen: de trouwfoto's. Iemand vertelde mij ooit dat in China drie dingen belangrijk zijn voor het huwelijk: het certificaat dat aangeeft dat je getrouwd bent, de receptie én de trouwfoto's. Die worden vooraf gemaakt, door gespecialiseerde bedrijfjes die alles leveren: fotograaf, sminkster, kledij, studio's decors, enz. Er wordt ook op locatie gefotografeerd en heb fascineert mij om zo'n fotograaf bezig te zien met zijn team. Iedereen is zeer goed op elkaar ingespeeld, alleen het koppeltje zelf staat er vaak wat onwennig bij.

Eens uit het park wou ik naar de omgeving van de Grote Gans Pagode en van het provinciaal museum van Shaanxi. Beiden liggen in het district Yanta en dicht bij Xiaozhai, een van de vele shoppingcentra van de stad. Ik nam er de metro naartoe want deze wijk ligt toch een paar km van de oude stad verwijderd. De hele omgeving rond de Grote Gans Pagode is ingericht als een centrum voor eten en vermaak. Het is er vooral 's avonds zeer druk. De ingang voor de tempel rond de pagode is aan de achterzijde van het park. Dat tempeldomein is volledig ommuurd en vanaf deze muur naar de straat toe is er een reeks van fonteinen die trapsgewijs zijn opgebouwd. Dit is een van de attracties waar de mensen 's avonds op afkomen, want dan is er een spektakel van dansende fonteinen...jaja, op muziek en met licht, net zoals in de Meli in De Panne of aan de Heizel, 50 jaar geleden. Ergens tussen het museum en de pagode nam ik de volgende foto, typisch voor het straatbeeld in Xi'an. Het zijn geen electriciteitskabels, die zijn duidelijk anders. Mij lijken het netwerkkabels voor tv en internet. Ik weet dat er in China vele kleine distributeurs actief zijn. Het lijkt wel of er voor elke abonnee een andere kabel bijgehangen werd. Het maakt het internet alleszins zeer tastbaar.